Wpływ globalnych zmian na populacje może niekoniecznie być jednolity w całym zasięgu gatunku. Naszym celem jest porównanie fenotypowej i transkryptomicznej odpowiedzi na ocieplenie klimatu i inwazyjnego drapieżnika w populacjach Ischnura elegans w różnych skalach geograficznych. Zebraliśmy dorosłe samice w dwóch stawach w południowej Polsce (środkowa szerokość geograficzna) i dwóch stawach w południowej Szwecji (wysoka szerokość geograficzna). Wyhodowaliśmy ich larwy w komorach wzrostowych i wystawiliśmy je na działanie kombinacji temperatury i sygnału drapieżnika uwalnianego przez raka Orconectes limosus. Gdy larwy osiągnęły stadium larwalne, zostały poddane fenotypowaniu pod kątem cech związanych ze wzrostem i rozmiarem oraz pobrane do analizy ekspresji genów. Populacje na dużych szerokościach geograficznych wykazywały większą zmienność fenotypową i transkryptomiczną niż populacje na środkowych szerokościach geograficznych. W różnych szerokościach geograficznych i stawach temperatura generalnie zwiększała tempo wzrostu, a sygnał drapieżnika zmniejszał masę, ale wpływ temperatury był również specyficzny dla stawu. Porównanie profili transkryptomicznych ujawniło większe nakładanie się odpowiedzi na temperaturę w różnych szerokościach geograficznych i stawach, szczególnie w przypadku stresu oksydacyjnego związanego ze szlakami oraz metabolizmu cukrów i lipidów. Odpowiedź transkryptomiczna na sygnał drapieżnika oraz na interakcję temperatura × sygnał drapieżnika była bardziej specyficzna dla stawu i pokrywała się tylko dla kilku genów i szlaków związanych z kutikulą, rozwojem i transdukcją sygnału. Wykazaliśmy, że populacje z centralnej i wysokiej szerokości geograficznej mogą częściowo reagować poprzez podobne mechanizmy na ocieplenie i, w mniejszym stopniu, na wskazówkę drapieżnika i na interakcję temperatura × wskazówka drapieżnika. W przypadku sygnału drapieżnika i interakcji duża część genów specyficznych dla stawów sugeruje lokalną adaptację. Pokazujemy, że populacje na dużych szerokościach geograficznych były ogólnie bardziej plastyczne na poziomie fenotypowym i transkryptomicznym i mogą być bardziej zdolne do radzenia sobie ze zmianami środowiskowymi niż ich odpowiedniki na środkowych szerokościach geograficznych.